Whitney, moja milość, Judith Mcnaught

    Klasyka romansu historycznego. Książka, którą każda fanka romansu historycznego powinna znać. Przyjmuje się, że Whitney, moja miłość to debiutancka książka amerykańskiej pisarki Judith Mcnaught. Książka, którą przeczytałam kilka, jak nie kilkanaście razy.  I wciąż bardzo lubię do niej wracać. Obecnie książka jest dostępna tylko na rynku używanych książek. Chociaż teraz można ją kupić w miarę w rozsądnej cenie na Vinted, czy na Allegro. Jeszcze kilka lat temu cena używanej książki oscylowała nawet w graniach dwustu złotych, o ile nie więcej. Sama dostałam swego czasu pytanie w serwisie lubimyczytać.pl czy nie chcę sprzedać tej książki. 

Opis wydawcy: 

Mając niespełna piętnaście lat, Whitney Stone postanowiła, że Paul Sevarin, przystojny i czarujący właściciel pobliskiego majątku, zostanie w przyszłości jej mężem. Wszelkimi sposobami starała się zwrócić uwagę ukochanego, ku oburzeniu i zgorszeniu całej okolicy. Owo naiwne, dziewczęce uczucie dojrzało i umocniło się jeszcze w Paryżu, dokąd zawieźli Whitney wujostwo, by nabrała ogłady i stała się elegancką młodą damą. Po kilku latach Whitney, odniósłszy oszałamiający sukces towarzyski w paryskich salonach, wraca do Anglii. Zamierza oczarować Paula i wyjść za niego za mąż. Nie wie, że ojciec, zagrożony bankructwem, zgodził się oddać jej rękę znanemu uwodzicielowi i pogromcy serc niewieścich, Claytonowi Westmorelandowi, księciu Claymore. Kontrakt narzeczeński jest już podpisany, a Martin Stone otrzymał od księcia sto tysięcy funtów na spłatę długów. Ale czy uparta i samowolna Whitney, bezgranicznie zakochana w Paulu, zgodzi się poślubić innego mężczyznę? Pełna emocji, przeplatana śmiechem i łzami powieść „Whitney, moja miłość” jeszcze raz potwierdza, że Judith McNaught naprawdę jest jedną z najlepszych autorek historii miłosnych naszych czasów.

Whitney młoda, zbuntowana nastolatka, która ma charakterek.

Whitney to młoda, zbuntowana nastolatka, która ma charakterek. Po śmierci matki ojciec nie radzi sobie z jej wychowaniem. Zostaje oddana jako nastolatka na wychowanie wujostwu z którymi wyjeżdża do Paryża. Robią to po to, aby dziewczyna nabrała ogłady. Przed wyjazdem Whitney zakochuje się bez pamięci. Swoją pierwszą szczeniacką miłością obdarza swojego sąsiada Paula. Whitney robi z siebie pośmiewisko, ale jej to nie zraża i przysięga sobie i jemu, że kiedy wróci wyjdzie za niego za mąż. 

W Paryżu Whitney przechodzi metamorfozę, wyrasta na prawdziwą piękność. Jednak jej charakter daje o sobie znać. Nie jest taka jak inne panny z dobrego domu. Jest piękna, ale i oczytana, zna kilka języków obcych, jest doskonałą amazonką i mówi, co jej ślina na język przyniesie. Nie ma za grosz talentu muzycznego, nie boi się wyzwań. Nic dziwnego, że Whitney przebojem zdobywa Paryż, a jej styl zachowania przykuwa uwagę księcia Claymore, którego rozśmiesza jej zachowanie. Poznaje go bliżej, oczywiście incognito na balu przebierańców. Robi na nim piorunujące wrażenie, do tego stopnia, że książę postanawia się z nią ożenić. Jednak, nie robi tego oficjalnie. Najpierw zbiera informacje o dziewczynie, później poza plecami Whitney w porozumieniu z jej ojcem, zaręcza się z nią.  Chce najpierw poznać dziewczynę i zdobyć jej serce, udając zwykłego sąsiada. 

Plan  się powodzi do czasu, gdy Whitney w okrutny sposób poznaje prawdę. Musi porzucić swoje dziecinne mrzonki o poślubieniu swojej nastoletniej miłości. Jej zbuntowana natura walczy księciem, jednak Clayton nie jest zwykłym przeciwnikiem. Nie trudno się domyśleć, że obydwoje stoczą bój na noże, a Clayton nie walczy uczciwie. Whitney z kolei jest tak zdesperowana, ze rozważa nawet utratę reputacji i ucieczkę z jej ukochanym. 

Taka ciekawostka: Whitney, moja miłość została wydana po raz pierwszy w 1985 roku.  Gdy, po sukcesie kolejnych książek, fani zasypali Judith prośbami o ponowne wydanie powieści, aby mogli mieć komplet w swojej kolekcji. Judith zrobiła to, ale zmieniła kilka scen oraz dopisała kilka scen i zakończenie, które nawiązywało do innych książek z cyklu Westmoreland. Pierwotnie książka kończyła się na 35 rozdziale. Sama autorka twierdziła, że zawsze żałowała, że Whitney tak gwałtownie zakończyła. I ponowne wydanie książki dało jej możliwość dopisania kilku scen, które wręcz się prosiły, aby jej dopisać. Miałam okazję przeczytać po angielsku oryginalnie wydaną książkę w 1985. I faktycznie kilka scen jest inaczej napisanych. W Polsce oryginalna książka chyba się nie ukazała, przynajmniej ja nie znalazłam takiej wzmianki.  

Whitney, moja miłość- cudowny świat baśni 

Co do fabuły to Judith Mcnaught ma swój niepowtarzalny styl pisania. Książka była pisana przez kilka lat. Sceny i watki są dopracowane. Wykreowała cudowny świat, który co prawda przypomina baśń, ale książka taka jak romans historyczny, po to jest, aby przedstawiać wyidealizowany świat, w którym wszystko może się zdarzyć i wszystko jest możliwe. Także to, że uboga półsierota może poznać bogatego księcia, nieświadomie rozkochać go w sobie i walczyć z nim na noże. Bohaterowie Judith mają charakterek, a ich utarczki słowne bawią do łez. I aż nas ciekawi, co jeszcze wymyślą, aby sobie dopiec. Miło się zanurzyć się w tym świecie, oderwać od problemów codzienności. Książka wciąga i to tak, że inne sprawy się nie liczą. Polecam każdej fance romansu historycznego - to pozycja obowiązkowa. Kto wie może kiedyś doczekamy się ekranizacji tej wspaniałej historii. Fani Judith Mcnaught od lat mówią, że jej książki to gotowy scenariusz na film.