zaburzenia odżywiania, a adhd

    O tym, że cierpię na zaburzenia odżywiania dotarło do mnie stosunkowo niedawno. Nie jest przecież normalną sprawą tycie i chudniecie na przemian. To, co wydawało mi się normą, nigdy nią nie było. Zaburzenia odżywiania to jeden z objawów adhd. Dowiedziałam się o tym po latach.  Na początku tego wpisu chce jednak podkreślić nie jestem specjalistą, o zaburzeniach odżywiania mogę Ci opowiedzieć z mojej perspektywy. Perspektywy małej dziewczynki mającej adhd, której w dzieciństwie nikt nie zdiagnozował.

Co to jest zaburzenie odżywiania ? 

Od odpowiedzi na to pytanie powinnam zacząć. Zaburzenie odżywiania to zaburzenia odżywiania na poziomie psychicznym. Najbardziej znane zaburzenia odżywienia to oczywiście anoreksja i bulimia. Ja nazwałabym zaburzenie odżywiania jako skomplikowane relacje z jedzeniem. 

Jak wyglądało moje zaburzenie odżywiania w dzieciństwie? 

    Zawsze odkąd pamiętam jadłam szybko, zwróciła na to uwagę moja koleżanka w szkole podstawowej, mówiąc mi ze ja nie żuje kanapki, tylko ją łykam  i tak mi zostało do dzisiaj. Jem szybko, gdyby ktoś stal z boku to by powiedział, że jem na wyścigi i koniecznie do końca. Nigdy nie zostawiam nic na talerzu  nawet jakby było mi niedobrze muszę wszystko zjeść. Był taki okres w życiu, że patrzyłam na to, czy inni zjedli obiad do końca, a jak nie to ja dojadałam resztę. Z czasem doszła mi obsesja odchudzania, która ciągła się ze mną przez cale życie. No i eksperymenty z wegetarianizmem. Ostatnio wyczytałam, że wegetarianizm to zaburzenie odżywiania   Nie wiem ile w tym prawdy.  Ja musiałam przerwać moją wegetariańską dietę ze względów finansowych.   Moich rodziców nie było stać, robić dwa obiady, zamiast jednego. A w czasach przed ery internetu nie było tak łatwo o wegetariańskie przepisy.    

Myślę, że moje zaburzenie odżywiania zaczęły się od durnych komentarzy rodziny, którzy porównywali mnie do szczupłych rodziców. Zupełnie zapominając ze ja z wyglądu przypominam moją babcię, mamę ojca, która do szczupłych nie należała. (notabene, ona także miała adhd). Niestety ciągle powtarzanie tego młodej dziewczynie tylko utwierdziło mnie w przekonaniu, że jestem za gruba. I muszę koniecznie coś z tym zrobić. Dodam tylko, że patrząc po latach na zdjęcia widzę, że wyglądałam normalnie.  A moje ubrania to zawsze był typowy M lub L. I tak w wieku nastu lat zaczęłam eksperymenty z bulimią  Nawet nie wiedziałam, że tak można robić i co to jest ta bulimia, Ale pokazano mi to w programie Rower Błażeja, gdzie przestrzegano przed bulimią  mówiono jakie to niebezpieczne. Ja wtedy nic sobie z tego nie robiąc, zaczęłam przygodę. Nie wiem, co sobie myślałam.  Trwało to dobre kilka miesięcy  Z czasem udało mi się od tego uwolnić  z sama z siebie, z dnia na dzień powiedziałam sobie stop,  nie rób tego więcej.   Wiem, że z bulimią ciężko jest zerwać  mnie się udało,  chyba to przez moje adhd, bo ja nigdy nie potrafiłam i zresztą nie potrafię do dzisiaj  długo się czegoś trzymać. 

Jak wygląda zaburzenie odżywiania  u osoby dorosłej z adhd ? 

Bulimia minęła i ja zaczęłam odchudzanie innymi sposobami  Głodówki, środki przeczyszczające, jakieś dziwne diety. Fascynacja wegetarianizmem, a później objadanie się, wilczy apetyt. Praca także nie pomogła, bo jeżdżąc po sklepach nigdy nie miałam czasu coś zjeść, zwykle była to czekolada i cola, super zdrowe jedzenie, prawda. Apogeum zaczęło się kilka lat temu, gdy zaczęłam leczenie u alergologa. Po latach wyszło, że jestem uczulona m.in na wieprzowinę, ale zanim doszłam do tego, na co jestem chora, podano mi multum sterydów i innych leków hamujących alergię. Po tych lekach dopiero przytyłam. I się zaczęło. Odchudzają ze zdwojoną siłą, Jedzenie jednej bułki na dzień to była norma. 

Z czasem moje zaburzenia odżywiania stały się bardziej widoczne. Objadanie się, aż, tak że bolał mnie brzuch, szybkie jedzenia, kupowanie jedzenia obiadów na mieście, pomimo że w domu czekał na mnie obiad,  odchudzanie się , raz chudniecie, raz tycie. No i oczywiście  źle przeprowadzone diety sprawiły, że mocno przytyłam, ciąża z powikłaniami i kolejne kg. Zajadanie stresu. Pomogło mi chodzenie na siłownie i znów schudłam i dieta schudłam. Niestety jak to u mnie bywa szybko porzuciłam dietę. Co było zgubne w skutkach. 

Zaburzenia odżywiania objawy: 

• Wilczy apetyt
• Wyniszczające diety
• Unikanie jedzenia 
• Wyjadanie resztek po innych, przecież nic nie może się zmarnować  ! 
• Jedzenie porcji do samego końca  nie ważne, że już jestem pojedzona, czyje się syta ja i tak muszę dalej jeść   

Zaburzenia odżywiania diagnoza, mój przełom

Przełom nastąpił nie tak dawno  W ubiegłym roku we.wrześniu poszłam po pomoc. Otrzymałam już na pierwszej wizycie Są to  tabletki hamujące objawy wilczego apatytu. Pierwszy raz poczułam co to znaczy być sytym jedząc mniej. Nie  miałam już ochoty wyjadać resztek z talerza mojego syna i męża.  Schudłam! Od września ubiegłego roku spadłam z wagi  już 11 kg i waga dalej powoli spada. Tabletki, które mi przepisano, nie są to typowe tabletki na odchudzanie  Nie są to tabletki na odchudzanie! Ale odeszła mi ochota na słodycze, od czekolady mnie odrzuca, od coli, od której chyba byłam uzależniona Nie wiem jak to się dalej potoczy, czy będę do końca życia brała te tabletki. Czy być może doczekam się jakieś terapii, na razie to jedna wielka niewiadoma. 

Zobacz także post, w którym opisuje moja historie. 

kobiece oblicze adhd